Tabiatı taklit etmek iyi bir yoldur.Tabiat ne kadar iyi modellenebilirse,sonuç da o kadar başarılı olur.Doğadaki su bitkileri,çok uzun bir süre içinde bulundukları ortamdaki koşullara uyum sağlayarak buna uygun bir bünye geliştirmişlerdir.Dolayısıyla tankta,doğadaki yaşama koşullarına uygun bir ortam yaratılmaya çalışılması,doğru bir metotdur.
Nitekim “Dennerle” firmasının tabiatta yaptığı bir araştırmaya göre,pek çok su bitkisinin iyi geliştiği tabii ortamlardaki sularda bulunan CO2 miktarının,sanıldığından çok daha fazla yoğunlukta (30-40 ppm) olduğu belirlenmiştir.
Daha önce de belirttiğim gibi,yağmur damlaları yere düşerken havadaki karbon dioksiti,oksijeni ve diğer gazları emer.Yere düşen su toprak katmanlarından geçerken,bitki kökleri ve humuslu tabakalardaki mikro organizmaların solumalarından ortaya çıkan karbon dioksidi de bünyesine katar ve karbon dioksitle iyice yüklü hale gelir..Bu şekilde saflığını kaybederek hafif asidik hale gelen su,bulunduğu ortamı da artık fiziksel olarak etkilemeye başlar.
Eğer ortamda kalsiyum ve magnezyumlu bir yapı varsa,buradaki kalsiyum ve magnezyum karbonatları çözer ve seyreltik bikarbonat çözeltisini oluşturur.
Eğer tabiatta suyun bulunduğu ortam, suda kolay erimeyen kayalık bir bölge ise,buralarda hem serbest CO2, hem de ( CO2’nin diğer forumları ) bikarbonat ve karbonat az bulunur.Çünkü buralarda mineraller suda az erir.Dolayısıyla böyle bir çevrede bitki,hayvan ve bakteri popülasyonu oldukça az olduğundan,çürümeler de azdır. Halbuki suda eriyen mineraller,o bölgede biyolojik popülasyonun gelişmesi ve zenginleşmesinde en önemli etkendir.Su mineral yönünden zenginleşince,klorofilli bitkiler, minerallerce zengin bu suları kullanarak ve ihtiyaç duydukları diğer gerekli organik maddeleri de kendileri imal ederek,büyümeye başlarlar.Böylece bölgedeki bitki ve yosun türleri zenginleşir.Oluşan bitkileri ve algleri,tüketmek için bazı otçul çanlılar artmaya,bu otçul canlıları tüketmek için de diğer etçil canlılar,ortamda gelişmeye başlar.Çünkü nerede yenecek bir şey varsa,onu yiyecek bir sistem de orada oluşur.Bu bir doğa yasasıdır.Böylece,her basamağı oluşturan ve sayıları gittikçe artan canlıların ölümüyle de,onları oluşturan asal elementler yeniden eko sisteme girer.Böylece sistem daha da zenginleşir.Bulunduğu ortamı değiştirecek yetenekleri olan,ama çoğu zaman bu özelliğini kendi aleyhine kullanan insanoğlundan kaynaklanan olumsuz bir müdahale olmaz ise,sistemdeki bu canlı popülasyonu gittikçe artar ve döngü zenginleşerek devam eder.
Yukarıda anlatıldığı gibi bir bölgede, suda eriyen ve biki gelişimini sağlayan mineral olmaz ise,bitki hayvan ve bakteri popülasyonu fazla gelişmez.Halbuki bunlar,CO2’nin en önemli kaynaklarıdır.Dolayısıyla bu canlıların solumalarından oluşacak CO2’den ortam mahrum kalır.Buralarda çürümeler az olur.Gerek bu nedenle,gerekse difüzyon yolu ile suya geçen CO2,ortamda az olduğundan bu sularda CO2 az ve su da hafif asidik olur.Zira bu sulardaki bikarbonat miktarı,PH’daki değişmeleri tamponlamak için yetesizdir.
Açıklandığı üzere,suyun yapısını etkileyen en önemli biyolojik olaylar,fotosentez ve solunumdur.Sularda CO2’nin ve PH’ın bulunuşu ve miktarı akıntı,biyolojik yapı ve tabandaki materyallerin yapısıyla yakından ilgilidir.
Yukarıda belirtilen durumun aksine,su havzası eğer silisli ve bataklıklı bir arazide bulunuyorsa,genellikle serbest CO2 miktarı yüksek,kabonat formu az, oksijen ve PH düşük olacaktır.Buralarda su genellikle esmer renklidir.Bitki,hayvan ve bakteri popülasyonu zengin olduğundan,ortamdaki CO2 yoğunluğu da yüksektir.Çoğu kez CO2 miktarı, 30-40 ppm civarındadır.
Kolay eriyen minerallerin bulunduğu sular,sert sulardır.Buralarda karbonatlardan büyük oranda bikarbonat çekildiği için,sularda serbest CO2 hemen hemen hiç bulunmaz.Dolayısıyla ortamdaki serbest CO2 miktarı da azdır.Buna mukabil sudaki ortama, artık CO2’nin karbonat ve bikarbonat formu hakim olmuştur.Yüksek karbonat ve yüksek PH ( 8.5 gibi) ve az CO2 bu suların özelliğidir.
2-Tankta bulunan salyangozlar hakkındaki düşünceler muhteliftir.Bunları savunanlar da vardır,savunmayanlar da.Beni bu ikinci grupta değerlendirebilirsiniz.Gerçekten salyangozların bazı türleri iyi seçildiğinde -özellikle “Low Tech” tipi akvaryumlarda- faydalıdır ( örneğin;Malaysian trumpet snail,Ramshorn,Apple türleri ).Bunlar ölü bitkileri,yem artıklarını ve bazı yosun türlerini yiyerek biyolojik dengenin oluşumuna yardımcı olurlar.Bazı türler,tabanda oyuklar açarak havalanma da sağlar.Ayrıca,salyangozlar kabuklarını geliştirmek için kalsiyum ve magnezyum gereksimi duyduklarından,suyun yumuşamasına da yardımcı olurlar.
Ama bunların pek çok zararları da vardır.Örneğin;Sağlıklı bitkileri de yiyerek onlara zarar verebilirler.Yine aynı şekilde balık yumurtalarını da yiyebilirler.Aşırı çoğalmalarıyla ve ölümleriyle,akvaryum ortamındaki biyolojik yükü (dolayısıyla kirliliği) arttırabilirler.Bütün bunların hepsinden önemlisi,salyangozlar,akvaryum ortamından insanlara da geçebilen ve çok tehlikeli olan bazı paraziter hastalıklara konakcılık yapmaktadırlar.
Bu tehlike,akvaryum ortamında üretilen salyangozlarda az olmakla birlikte,asla ihmal edilmemelidir.Bu gün Afrika’da,Asya’da ve Güney Amerika’da milyonlarca insan bu hastalıktan muztarip bulunmaktadır.